جزارت
لغت نامه دهخدا
جزارة. [ ج ِ رَ ] ( ع اِمص ) پیشه شتر کشتن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).
جزارة. [ ج ُ رَ ] ( ع اِ ) مرد کشنده شتر. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ). || اطراف جزور ( شتر نحرشده ) مانند دست و پا و گردن آن و آنرا بدین نام خوانند چون جَزّارآنها را بدست گیرد. ( از منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ). اطراف جزور باشد مانند دست و پای و سر و گردن. ( آنندراج ). دستها و پاها و گردن. ( از بحر الجواهر ).
- فرس عبل الجزارة ؛ اسب که دستها و پای هایش سطبرپی باشند.( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید