جریده

[ویکی فقه] جَریده، نوعی عَلَم عزا در دسته های سینه زن و زنجیرزن که آن را چند روز از ماه محرم در برخی از نواحی ایران ، به ویـژه در کاشان ، قم ، کرمان ، یزد ، خراسان و هرمزگان می گردانند.
جریده در زبان و ادب فارسی به معنای دفتر ، شاخۀ بی برگ و شاخۀ بی برگ نخل ، نیزۀ کوچک مخصوص قلندران ، روزنامه و نشریه ، زبده ، کارآمد و جنگی ، دو چوب نازک و کوتاه که به هنگام دفن مرده زیر بغل او می گذارند، و مانند آن ها آمده است. جریده به این معانی در متون تاریخی و نثر و نظم فارسی از سدۀ ۴ق تا دورۀ صفوی به کار رفته است.
قدمت
از زمان کاربرد جریده به معنای عَلَم و گرداندن آن در دسته های عزا، اطلاع دقیقی در دست نداریم. به احتمال نزدیک به یقین در دورۀ صفوی جریده و جریده کشی در مراسم عزاداری حسینی مرسوم شده است.
قدیمی ترین جریده
کهن ترین جریده های عزا در شهر کاشان به کار می رفته، و هنوز هم باقی مانده است.
← انواع
...

جَریده
نوعی عَلَم، از نشانه های دسته های عزاداریِ ماه محرم و دیگر روزهای سوگواریِ شیعیان ایران، به ویژه در شهرهایی چون کاشان، قم، کرمان، یزد، مشهد و هرمزگان. جریده، در هر منطقه آذین بندی های متفاوت دارد. مثلاً جریدۀ کاشان بدین شکل است: تیغه ای فلزی و پیکان مانند که بر سرِ تیزکی نیزه گون نصب شده است. بر روی تیغه آدمکی سیاه و در زیر آدمک آینه ای نصب کرده اند. در دو سوی تیرک، چهار تیغۀ شمشیرمانند کار گذاشته شده و شرابه هایی بلورین بدان آویخته شده است. در میانۀ محور افقی، محل نصب تیرک، کشکولی نصب کرده اند و دو پنجۀ گشوده و چند شمعدان به قرینه در دو سوی تیرک کار گذاشته اند. تمامِ سطحِ تیرکِ افقی نیز با منگوله ها و زنگوله های آویخته آذین بندی شده است. هر یک از اجزای جریده مفهومی نمادین دارد. جریده های هر محل را به نامِ متولیِ آن، می شناسند که با کلمۀ بابا همراه است.