جریده رانی

لغت نامه دهخدا

جریده رانی. [ ج َ دَ / دِ ] ( حامص مرکب ) یکه روی. تنهاروی :
مجنون بهمان قصیده خوانی
میزد دهل جریده رانی.

نظامی.

یکه روی تنها روی

تک روی
تنها رفتن
تک وتنها
در موکب آن جریده رانان
می رفت چو با گله شبانان
✏ �نظامی�