جروله
لغت نامه دهخدا
جرولة. [ ج َ وَ ل َ ] ( اِخ ) آبی است از آن غنی به اعلای نجد. ( منتهی الارب ) ( تاج العروس ) ( ناظم الاطباء ). اصمعی گوید: غنوی گفت : جروله آبی است از آن غنی به اعلای نجد و آن آبی است در قسمت شرقی کوه نیر و مقابل جروله آبی است که آن را حلوة گویند. رجوع به معجم البلدان شود.
جروله. [ ] ( اِخ ) کوه منقطعی است در خاک مغرب که غیر از اهلش کسی به آن مالک نشود.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید