جرمیهنی
لغت نامه دهخدا
جرمیهنی. [ ج ُ هََ ] ( اِخ ) ابراهیم بن خالدبن نصر مکنی به ابواسحاق. در عصر خود امام دنیا بود و از عارم بن فضل استماع حدیث کرد و یحیی بن ماسویه از او روایت دارد. و بسال 250 هَ. ق. درگذشت. ( از معجم البلدان ). و رجوع به لباب الانساب شود.
جرمیهنی. [ ج ُ هََ ] ( اِخ ) عبدالرحمان بن جرمیهنی مکنی به ابوعاصم. وی فقیهی فاضل و اصول دان بارعی بود. فقه رانزد موفق بن عبدالکریم هروی فراگرفت و حدیث استماع کرد. ( از معجم البلدان ). و رجوع به لباب الانساب شود.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید