جرقه نگاری[ ۱] یا سینتی گرافی ( به انگلیسی: scintigraphy ) یا درخشه نگاری نوعی تصویربرداری رایج در پزشکی هسته ای است.
جرقه نگاری ایجاد تصاویر دوبعدی است بر اساس توزیع مواد پرتوزا ( رادیواکتیو ) در بافت ها ( یا مثلاً استخوان[ ۲] ) بعد از تزریق کردن ماده ای که ایجاد تصاویر می کند. [ ۳]
تصاویر به دست آمده با این روش جرقه نگار نام داشته، و توسط دوربین پرتونگار بدست می آید
جرقه نگاری ( "scint", scintilla لاتین، جرقه ) ، همچنین به عنوان یک اسکن گاما شناخته می شود، یک آزمایش تشخیصی در پزشکی هسته ای است، که در آن ایزوتوپ های وابسته به داروهایی که به یک عضو خاص یا بافت منتقل می شوند ( داخل رادیوتراپی ) و در بدن قرار میگیرندو پرنو گاما ساطع می شود و به وسیله آشکارسازهای خارجی ( دوربین های گاما ) برای گرفتن تصاویر دو بعدی[ ۴] در یافت می شوند که روش آن از روش تصاویر اشعه ایکس گرفته شده است. در مقایسه، توموگرافی منتشر شده SPECT و پوزیترون ( PET ) از تصاویر ۳ بعدی تشکیل شده و به همین دلیل به عنوان تکنیک های جداگانه برای تصویربرداری جرقه ای طبقه بندی می شوند، اگرچه از دوربین های گاما برای تشخیص تابش داخلی نیز استفاده می کنند. جرقه نگاری بر خلاف اشعه ایکس روشی است که در آن پرتوها از میان بدن ساطع می شود تا تصویر ایجاد کند.
جرقه نگاری یک روش تصویربرداری از واکنش های هسته ای است که به وسیله برخورد یا عکس العمل بین ذرات هسته یا تابش یونیزه و اتم ها ایجاد می شود که منجر به پالس مختلط و تابش الکترومغناطیسی که معمولاً در محدوده نور قابل مشاهده ( اشعه چرنکوف ) می شود. این پالس ( scintillation ) معمولاً به وسیله یک تصویر چندگانه ها المنت های دستگاه شارژ دوگانه تشخیص داده می شوند و شکل موج الکتریکی آن توسط رایانه ها پردازش می شود تا تصاویر دو و سه بعدی از یک موضوع یا قسمت مورد نظر ایجاد شود.
جرقه نگاری عمدتاً دردوربین های جرقه ای و ان هم در آزمایشگاه استفاده می شوند. برای مثال، کشف نوتین ها که در مخازن زیرزمینی پر از تتراکلرو اتیلن مخفی شده اند، توسط آرایه های آشکارسازهای تصویر احاطه شده اند تا رویداد فوق العاده نادر از برخورد بین اتم های مایع و جامد را ثبت کنند.
یکی دیگر از استفاده گسترده جرقه نگاری در تکنیک های تصویربرداری پزشکی است که از اشکارسازهای اشعه گاما استفاده می کنند به نام دوربین های گاما. این آشکارسازهای با موادی پوشش داده شده اند که وقتی در معرض اشعه گاما قرار می گیرند با استفاده از آشکارسازهای نور مرئی مورد بررسی قرار می گیرند. در افراد رادیونوکلئید ویژه ای که در محدوده گاما در داخل ناحیه مورد نظر مانند قلب یا مغز، تابش می کنند، تزریق می شود. یک نوع خاص از دوربین گاما، SPECT ( توموگرافی کامپیوتری انتشار تک فوتون ) است. یکی دیگر از تکنیک های پزشکی جرقه نگاری، توموگرافی انتشار پوزیترون ( PET ) ، که از ناهنجاری های ناشی از پدیده های انهدام الکترون - پوزیترون ناشی می شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفجرقه نگاری ایجاد تصاویر دوبعدی است بر اساس توزیع مواد پرتوزا ( رادیواکتیو ) در بافت ها ( یا مثلاً استخوان[ ۲] ) بعد از تزریق کردن ماده ای که ایجاد تصاویر می کند. [ ۳]
تصاویر به دست آمده با این روش جرقه نگار نام داشته، و توسط دوربین پرتونگار بدست می آید
جرقه نگاری ( "scint", scintilla لاتین، جرقه ) ، همچنین به عنوان یک اسکن گاما شناخته می شود، یک آزمایش تشخیصی در پزشکی هسته ای است، که در آن ایزوتوپ های وابسته به داروهایی که به یک عضو خاص یا بافت منتقل می شوند ( داخل رادیوتراپی ) و در بدن قرار میگیرندو پرنو گاما ساطع می شود و به وسیله آشکارسازهای خارجی ( دوربین های گاما ) برای گرفتن تصاویر دو بعدی[ ۴] در یافت می شوند که روش آن از روش تصاویر اشعه ایکس گرفته شده است. در مقایسه، توموگرافی منتشر شده SPECT و پوزیترون ( PET ) از تصاویر ۳ بعدی تشکیل شده و به همین دلیل به عنوان تکنیک های جداگانه برای تصویربرداری جرقه ای طبقه بندی می شوند، اگرچه از دوربین های گاما برای تشخیص تابش داخلی نیز استفاده می کنند. جرقه نگاری بر خلاف اشعه ایکس روشی است که در آن پرتوها از میان بدن ساطع می شود تا تصویر ایجاد کند.
جرقه نگاری یک روش تصویربرداری از واکنش های هسته ای است که به وسیله برخورد یا عکس العمل بین ذرات هسته یا تابش یونیزه و اتم ها ایجاد می شود که منجر به پالس مختلط و تابش الکترومغناطیسی که معمولاً در محدوده نور قابل مشاهده ( اشعه چرنکوف ) می شود. این پالس ( scintillation ) معمولاً به وسیله یک تصویر چندگانه ها المنت های دستگاه شارژ دوگانه تشخیص داده می شوند و شکل موج الکتریکی آن توسط رایانه ها پردازش می شود تا تصاویر دو و سه بعدی از یک موضوع یا قسمت مورد نظر ایجاد شود.
جرقه نگاری عمدتاً دردوربین های جرقه ای و ان هم در آزمایشگاه استفاده می شوند. برای مثال، کشف نوتین ها که در مخازن زیرزمینی پر از تتراکلرو اتیلن مخفی شده اند، توسط آرایه های آشکارسازهای تصویر احاطه شده اند تا رویداد فوق العاده نادر از برخورد بین اتم های مایع و جامد را ثبت کنند.
یکی دیگر از استفاده گسترده جرقه نگاری در تکنیک های تصویربرداری پزشکی است که از اشکارسازهای اشعه گاما استفاده می کنند به نام دوربین های گاما. این آشکارسازهای با موادی پوشش داده شده اند که وقتی در معرض اشعه گاما قرار می گیرند با استفاده از آشکارسازهای نور مرئی مورد بررسی قرار می گیرند. در افراد رادیونوکلئید ویژه ای که در محدوده گاما در داخل ناحیه مورد نظر مانند قلب یا مغز، تابش می کنند، تزریق می شود. یک نوع خاص از دوربین گاما، SPECT ( توموگرافی کامپیوتری انتشار تک فوتون ) است. یکی دیگر از تکنیک های پزشکی جرقه نگاری، توموگرافی انتشار پوزیترون ( PET ) ، که از ناهنجاری های ناشی از پدیده های انهدام الکترون - پوزیترون ناشی می شود.
wiki: جرقه نگاری