جُرفادَقانی، نَجیبُ الدّین ( ـ گلپایگان ۶۶۵ق)
شاعر ایرانی. مداح امرای قلعۀ وشاق نزدیک نطنز کاشان و شاهان سلجوقی بود. نزد رکن الدین غور سانجی برادر جلال الدین خوارزمشاه منزلتی یافت و کارگزار دستگاه او شد. نجیب الدین شاعری قصیده سرا بود و شعرهایی روان و استوار به سبک عراقی سروده است. از آثارش: مثنوی بشر و هند در بحر هزج مسدس مقصور است؛ دیوان اشعار. شماری از قصایدش در مونس الاحرار نقل شده است.
شاعر ایرانی. مداح امرای قلعۀ وشاق نزدیک نطنز کاشان و شاهان سلجوقی بود. نزد رکن الدین غور سانجی برادر جلال الدین خوارزمشاه منزلتی یافت و کارگزار دستگاه او شد. نجیب الدین شاعری قصیده سرا بود و شعرهایی روان و استوار به سبک عراقی سروده است. از آثارش: مثنوی بشر و هند در بحر هزج مسدس مقصور است؛ دیوان اشعار. شماری از قصایدش در مونس الاحرار نقل شده است.