جرزیم

لغت نامه دهخدا

جرزیم. [ ] ( اِخ ) کوهی است که در افرائیم در طرف فوقانی نابلس واقع است کوه مرقوم 3850 قدم فوق سطح دریاست و میانه آن و عیبال دره تنگی قرار دارد. و موافق سفر تثنیه 27: 312 و 1، شش سبط برعیبال و شش سبط بر جرزیم ایستاده تابوت عهد نیز در میانه وادی فیمابین ایشان بودند که یوشع برکات و لعنات را خوانده. ( صحیفه یوشع 8: 33 و 35 ). لاویان به هرجانب آن را مکرر گردانیدند. و قوم همی آمین گفتند. ( سفر تثنیه 27: 14 و 15 ). علاوه بر این مثل خار و درختان هم بر این کوه گفته شد. ( سفر داوران 9: 7 - 21 ) و محل هیکل سامریان که آن زن در سر چاه به آن اشاره نمود در اینجا بود. ( یوئیل 4: 20 ) و بنابر گفته سامریان ابراهیم پسر خود اسحاق را در همین کوه برای قربانی آورد وفعلاً آن را کوه طور گویند و خود کوه از سنگ آهک میباشد و بر قله آن آثار حوضها و سنگ فرش قلعه و خانه های مسکونی دیده میشود و سامریان قربانی فصح را بر جرزیم گذرانند. ( سفر خروج 12 ). ( از قاموس کتاب مقدس ).

پیشنهاد کاربران