جرح المجرد. [ ج َ حُل ْ م ُ ج َرْ رَ ] ( ع اِ مرکب ) در اصطلاح فقهی آن است که شهادت گواه را با بیان فسق او باطل سازند و موجب حقی برای شرع نگردد. چنانکه گواهی کند که شهود شراب نوشیده اند یا ربا خورده یا مدعی او را اجیر کرده اند. ( از تعریفات جرجانی ). رجوع بجرح شود.
فرهنگ فارسی
در اصطلاح فقهی آن است که شهادت گواه را با بیان فسق او باطل سازند و موجب حقی برای شرع نگردد چنانکه گواهی کند که شهود شراب نوشیده اند یار با خورده یا مدعی او را اجیر کرده اند .
