جرجرایی

لغت نامه دهخدا

جرجرایی. [ ] ( اِخ ) علی بن احمد مکنی به ابوالقاسم. از وزرای هوشمند بود. وی به جرجرایا در سواد عراق بدنیا آمد و در مصر سکونت کرد و در زمان الحاکم فاطمی شکایات فراوانی از او شد و به همین جهت گرفتار گردید و در 403 هَ. ق. به بند افتاد پس رها شد بعدها در سال 406 متصدی دیوان نفقات شد و به سال 407 هَ. ق. لقب نجیب الدوله یافت و در سال 418 هَ. ق. خلیفه الظاهر فاطمی او را به وزارت برگزید و المستنصر نیز او را به همان مقام ابقا کرد و بر مکانت او بیفزود و در همین مقام تا زمان مرگ باقی بود و کفایت و شهامت بسزایی داشت. وی بسال 436 هَ. ق. برابر سال 1045 م. درگذشت. ( از اعلام زرکلی چ جدید ج 5 ص 58 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس