جُرجانی، اسماعیل بن حسین (۴۳۵ق)
پزشک بزرگ ایرانی و نویسندۀ ذخیرۀ خوارزمشاهی، که به فارسی و عربی می نگاشت. به محافل ادبا و دانشمندان دینی رفت و آمد می کرده است و برای تحصیل علم و به خصوص فراگرفتن حدیث به نیشابور رفت. درمورد آموزش پزشکی در مجالس درس ابن ابی صادق نیشابوری شرکت می کرد. در ۵۰۴ق به خوارزم رفت و به خدمت خوارزمشاه قطب الدین محمد پیوست، کسی که کتاب ذخیره را به او هدیه کرد. این کتاب اولین دایرةالمعارف طبی به زبان فارسی است. اهمیت جرجانی در طب از دو نظر است: اول این که پس از ابن سینا اولین طبیبی است که کلیۀ فصول پزشکی را مورد توجه و بحث قرار داده؛ دوم این که بخش اعظم کتاب های خود را به فارسی تألیف کرده است. آثار دیگر اوست: اغراض الطب؛ یادگار؛ تذکرةالاشرفیه فی الصناعةالطبیه.
پزشک بزرگ ایرانی و نویسندۀ ذخیرۀ خوارزمشاهی، که به فارسی و عربی می نگاشت. به محافل ادبا و دانشمندان دینی رفت و آمد می کرده است و برای تحصیل علم و به خصوص فراگرفتن حدیث به نیشابور رفت. درمورد آموزش پزشکی در مجالس درس ابن ابی صادق نیشابوری شرکت می کرد. در ۵۰۴ق به خوارزم رفت و به خدمت خوارزمشاه قطب الدین محمد پیوست، کسی که کتاب ذخیره را به او هدیه کرد. این کتاب اولین دایرةالمعارف طبی به زبان فارسی است. اهمیت جرجانی در طب از دو نظر است: اول این که پس از ابن سینا اولین طبیبی است که کلیۀ فصول پزشکی را مورد توجه و بحث قرار داده؛ دوم این که بخش اعظم کتاب های خود را به فارسی تألیف کرده است. آثار دیگر اوست: اغراض الطب؛ یادگار؛ تذکرةالاشرفیه فی الصناعةالطبیه.
wikijoo: جرجانی،_اسماعیل_بن_حسین_(۴۳۵ق)