اریک آرتور بلر ( به انگلیسی: Eric Arthur Blair ) با نامِ مستعار جُرج اوروِل ( به انگلیسی: George Orwell ) ( ۲۵ ژوئن ۱۹۰۳–۲۱ ژانویه ۱۹۵۰ ) داستان نویس، روزنامه نگار، منتقدِ ادبی و شاعر انگلیسی بود. او بیشتر برای دو رمان سرشناس و پرفروش مزرعه حیوانات که در ۱۹۴۵ منتشر شد و در اواخر دههٔ ۱۹۵۰ به شهرت رسید و نیز رمان ۱۹۸۴ شناخته می شود. این دو کتاب بر روی هم بیش از هر دو کتابِ دیگری از یک نویسندهٔ قرن بیستمی، فروش داشته اند. او همچنین با نقدهای پرشماری که بر کتاب ها نوشت، بهترین وقایع نگار فرهنگ و ادب انگلیسی قرن شناخته می شود.
... [مشاهده متن کامل]
اریک بلر در ۲۵ ژوئن ۱۹۰۳ در شهر موتهاری، استان بیهار در راج بریتانیا زاده شد. پدرِ پدربزرگِ وی چارلز بلر یک نجیب زادهٔ ثروتمند و زمین دار بود که با لیدی فان - دخترِ ارل وِستمُرلند - ازدواج کرده بود. پدربزرگِ او، توماس ریچارد آرتور بلر، یک روحانی بود. خودِ وی، خانواده اش را با دیدگاهِ طبقه اجتماعی و نه بر مبنایِ موقعیت موروثی توصیف می کند. پدرش ریچارد والمزلی بلر در ادارهٔ خدماتِ رفاهِ سلطنتی کار می کرد. اِریک بلر ( جرج اورول ) ( اُروِل ) دو خواهر داشت. مارجری، پنج سال بزرگ تر از وی و اِوریل، پنج سال کوچک تر بود. زمانی که اریک یک ساله بود، مادرش او و خواهر بزرگترش را به انگلستان برد. آیدا بلر و فرزندانش در هنلی - آن - تیمز آکسفوردشر ساکن شدند. اریک با مادر و خواهرانِ خود بزرگ می شد و جز یک دیدارِ کوتاه در میانهٔ سالِ ۱۹۰۷، پدرِ خود ریچارد بلر را تا سال ۱۹۱۲ ندید. دفتر خاطراتِ مادرش از سالِ ۱۹۰۵ توصیفِ دورانی پر جُنب وجوش از فعالیت های اجتماعی و علایقِ هنری است.
خانوادهٔ بِلِرها پیش از جنگ جهانی اول به شیپلیک نقلِ مکان کردند. اریک در آنجا با خانوادهٔ بادیکام ها و به ویژه با جاسینتا بادیکام دوست شد. جاسینتا و اریک شعر می گفتند و می نوشتند و رؤیای نویسندهٔ معروف شدن را داشتند. اریک گفته بود ممکن است روزی یک کتاب در سبکِ اچ. جی. ولز و آرمان شهری بنویسد. در این هنگام، او از تیراندازی، ماهیگیری و تماشای پرنده ها با همراهیِ برادر و خواهرِ جاسینتا هم لذت می برد.
در سن پنج سالگی، اریک به یک دِیرمدرسه در هنلی - آن - تیمز، که خواهرش مارجوری نیز حضور داشت، فرستاده شد. این مدرسه، یک صومعهٔ کاتولیک رومی با یاریِ راهبه فرانسوی اورسولاین بود که پس از تعلیقِ آموزشِ مذهبی در سال ۱۹۰۳ در فرانسه به انگلستان آمده بود. مادرِ اِریک دوست داشت که او به جای یک مدرسهٔ مذهبی، به یک مدرسهٔ آموزش و پرورش عمومی برود اما خانواده اش توانِ هزینهٔ کافی برای این کار را نداشت و نیاز بود برایش بورسیه گرفته شود. چارلز لیموزین، برادرِ آیدا بلر، پیشنهاد کرد که اریک به مدرسه ای در ایست بورن فرستاده شود. لیموزین یک گلف بازِ ماهر بود و مدیرِ مدرسه و مسابقاتِ باشگاه گلف ایست بورن را می شناخت و در چندین مسابقه در سال ۱۹۰۳ و ۱۹۰۴ پیروزی هایی به دست آورده بود. مدیر یاری رساندن به بلر را برای گرفتنِ بورس تحصیلی پذیرفت و تمهیداتِ مالیِ ویژه ای برقرار نمود تا پدر و مادر بلر تنها نیمی از هزینه های معمولِ مدرسه را پرداخت کنند. در سپتامبر ۱۹۱۱ اریک به مدرسهٔ سنت سیپریان رسید. او برای پنج سال در آن مدرسه بود و تنها برای تعطیلات مدرسه به خانه بازمی گشت. او هیچ چیز از کاهشِ هزینه های تحصیلش نمی دانست، گرچه بزودی دریافت که «از یک خانوادهٔ فقیر می آید. » او از مدرسه خوشش نمی آمد.
... [مشاهده متن کامل]
اریک بلر در ۲۵ ژوئن ۱۹۰۳ در شهر موتهاری، استان بیهار در راج بریتانیا زاده شد. پدرِ پدربزرگِ وی چارلز بلر یک نجیب زادهٔ ثروتمند و زمین دار بود که با لیدی فان - دخترِ ارل وِستمُرلند - ازدواج کرده بود. پدربزرگِ او، توماس ریچارد آرتور بلر، یک روحانی بود. خودِ وی، خانواده اش را با دیدگاهِ طبقه اجتماعی و نه بر مبنایِ موقعیت موروثی توصیف می کند. پدرش ریچارد والمزلی بلر در ادارهٔ خدماتِ رفاهِ سلطنتی کار می کرد. اِریک بلر ( جرج اورول ) ( اُروِل ) دو خواهر داشت. مارجری، پنج سال بزرگ تر از وی و اِوریل، پنج سال کوچک تر بود. زمانی که اریک یک ساله بود، مادرش او و خواهر بزرگترش را به انگلستان برد. آیدا بلر و فرزندانش در هنلی - آن - تیمز آکسفوردشر ساکن شدند. اریک با مادر و خواهرانِ خود بزرگ می شد و جز یک دیدارِ کوتاه در میانهٔ سالِ ۱۹۰۷، پدرِ خود ریچارد بلر را تا سال ۱۹۱۲ ندید. دفتر خاطراتِ مادرش از سالِ ۱۹۰۵ توصیفِ دورانی پر جُنب وجوش از فعالیت های اجتماعی و علایقِ هنری است.
خانوادهٔ بِلِرها پیش از جنگ جهانی اول به شیپلیک نقلِ مکان کردند. اریک در آنجا با خانوادهٔ بادیکام ها و به ویژه با جاسینتا بادیکام دوست شد. جاسینتا و اریک شعر می گفتند و می نوشتند و رؤیای نویسندهٔ معروف شدن را داشتند. اریک گفته بود ممکن است روزی یک کتاب در سبکِ اچ. جی. ولز و آرمان شهری بنویسد. در این هنگام، او از تیراندازی، ماهیگیری و تماشای پرنده ها با همراهیِ برادر و خواهرِ جاسینتا هم لذت می برد.
در سن پنج سالگی، اریک به یک دِیرمدرسه در هنلی - آن - تیمز، که خواهرش مارجوری نیز حضور داشت، فرستاده شد. این مدرسه، یک صومعهٔ کاتولیک رومی با یاریِ راهبه فرانسوی اورسولاین بود که پس از تعلیقِ آموزشِ مذهبی در سال ۱۹۰۳ در فرانسه به انگلستان آمده بود. مادرِ اِریک دوست داشت که او به جای یک مدرسهٔ مذهبی، به یک مدرسهٔ آموزش و پرورش عمومی برود اما خانواده اش توانِ هزینهٔ کافی برای این کار را نداشت و نیاز بود برایش بورسیه گرفته شود. چارلز لیموزین، برادرِ آیدا بلر، پیشنهاد کرد که اریک به مدرسه ای در ایست بورن فرستاده شود. لیموزین یک گلف بازِ ماهر بود و مدیرِ مدرسه و مسابقاتِ باشگاه گلف ایست بورن را می شناخت و در چندین مسابقه در سال ۱۹۰۳ و ۱۹۰۴ پیروزی هایی به دست آورده بود. مدیر یاری رساندن به بلر را برای گرفتنِ بورس تحصیلی پذیرفت و تمهیداتِ مالیِ ویژه ای برقرار نمود تا پدر و مادر بلر تنها نیمی از هزینه های معمولِ مدرسه را پرداخت کنند. در سپتامبر ۱۹۱۱ اریک به مدرسهٔ سنت سیپریان رسید. او برای پنج سال در آن مدرسه بود و تنها برای تعطیلات مدرسه به خانه بازمی گشت. او هیچ چیز از کاهشِ هزینه های تحصیلش نمی دانست، گرچه بزودی دریافت که «از یک خانوادهٔ فقیر می آید. » او از مدرسه خوشش نمی آمد.
