جراده العیار

لغت نامه دهخدا

( جرادةالعیار ) جرادةالعیار. [ ج َ دَ تُل ْ ع َی ْ یا ] ( اِخ ) فرس. ( از منتهی الارب ). اسبی است که در تیز دویدن مانند ملخ باشد و بدین جهت بدین اسم ملقب شده است. ( از اقرب الموارد ). نام اسبی است یا اینکه عیار نام مردی است که دندان پیشین او شکسته بود و ملخی گرفت تا بخورد و پس از رنجی که متحمل شده بود ملخ از راه دندان شکسته از دهان او خارج شد. ( از شرح قاموس ).

فرهنگ فارسی

اسبی است که در تیز دویدن مانند ملخ باشد و بدین جهت بدین اسم ملقب شده است .

پیشنهاد کاربران

بپرس