جراحی صرع شامل یک جراحی مغز و اعصاب است و ناحیه ای از مغز که در تشنج درگیر است را قطع یا تحریک می کنند. [ ۱] هدف از بین بردن تشنج یا کاهش قابل توجهی در قدرت تشنج می باشد. تقریباً ۶۰٪ از افراد مبتلا به صرع ( ۰٫۴٪ از جمعیت کشورهای صنعتی ) دارای سندرم صرع کانونی هستند. ۱۵ تا ۲۰ درصد از این بیماران تشنجشان با داروهای ضدصرع کنترل نمی شود و از آنجا که تشنج های کنترل نشده دارای خطراتی از جمله آسیب و مرگ ناگهانی هستند، چنین بیمارانی کاندید جراحی صرع می شوند. به طور کلی، جراحی در بیمارانی مورد بررسی قرار می گیرد که تشنج آنها با یک یا دو دوره درمان با داروهای ضد صرع نمی تواند کنترل شود. جراحی صرع برای بیش از یک قرن انجام شده است، اما استفاده از آن در سال های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ به طور چشمگیری افزایش یافته است. [ ۲] [ ۳]
ارزیابی جراحی صرع برای پیدا کردن محل صحیح اختلال صرع و تعیین اینکه آیا جراحی عملکرد مغز را مختل می کند یا خیر، می باشد. جراحی مؤثر شامل برداشتن یا برش دادن بافت مغزی که شامل ناحیهٔ اختلال صرع می باشد. این ارزیابی به طور معمول شامل معاینهٔ عصبی ، EEG معمولی، EEG طولانی مدت، ارزیابی فیزیولوژی اعصاب و MRI می باشد. [ ۴] هنگامی که ناحیهٔ اختلال صرع تعیین شد، نوع عمل جراحی متناسب با ناحیهٔ مورد نظر تعیین می شود. جراحی برای درمان صرع عبارتند از: برش لوب گیجگاهی، برداشتن، برش جزئی، برش اکسیپیتال، برش پیشانی، برش خارج گیجگاهی و کولوزوتومی. [ ۵] [ ۶] [ ۷]
جراحی برش لوب گیجگاهی برای بیماران با صرع در ناحیهٔ لوب گیجگاهی می باشد. تشنج لوب گیجگاهی از رایج ترین انواع تشنج صرعی می باشد که جراحی شامل بریدن بافت مغز در ناحیهٔ لوب گیجگاهی به منظور حذف کردن ناحیهٔ تشنج می باشد. [ ۸] این جراحی در ۶۵٪ از بیماران صرعی که مبتلا به صرع لوب گیجگاهی هستند نتابج موفقیت آمیزی دارا می باشد و مطالعات نشان داده است که۶۳ درصد از بیمارانی که تحت این جراحی قرار می گیرند می توانند برای مدت طولانی بدون تشنج به زندگی خود ادامه دهند. [ ۷] این جراحی عوارضی از قبیل از دست دادن بخشی از حافظه را می تواند دارا باشد که جراحی بخش راست لوب گیجگاهی می تواند منجر به از دست دادن حافظهٔ دیداری و بخش چپ لوب گیجگاهی می تواند منجر به از دست دادن حافظهٔ زبانی شود. [ ۹]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفارزیابی جراحی صرع برای پیدا کردن محل صحیح اختلال صرع و تعیین اینکه آیا جراحی عملکرد مغز را مختل می کند یا خیر، می باشد. جراحی مؤثر شامل برداشتن یا برش دادن بافت مغزی که شامل ناحیهٔ اختلال صرع می باشد. این ارزیابی به طور معمول شامل معاینهٔ عصبی ، EEG معمولی، EEG طولانی مدت، ارزیابی فیزیولوژی اعصاب و MRI می باشد. [ ۴] هنگامی که ناحیهٔ اختلال صرع تعیین شد، نوع عمل جراحی متناسب با ناحیهٔ مورد نظر تعیین می شود. جراحی برای درمان صرع عبارتند از: برش لوب گیجگاهی، برداشتن، برش جزئی، برش اکسیپیتال، برش پیشانی، برش خارج گیجگاهی و کولوزوتومی. [ ۵] [ ۶] [ ۷]
جراحی برش لوب گیجگاهی برای بیماران با صرع در ناحیهٔ لوب گیجگاهی می باشد. تشنج لوب گیجگاهی از رایج ترین انواع تشنج صرعی می باشد که جراحی شامل بریدن بافت مغز در ناحیهٔ لوب گیجگاهی به منظور حذف کردن ناحیهٔ تشنج می باشد. [ ۸] این جراحی در ۶۵٪ از بیماران صرعی که مبتلا به صرع لوب گیجگاهی هستند نتابج موفقیت آمیزی دارا می باشد و مطالعات نشان داده است که۶۳ درصد از بیمارانی که تحت این جراحی قرار می گیرند می توانند برای مدت طولانی بدون تشنج به زندگی خود ادامه دهند. [ ۷] این جراحی عوارضی از قبیل از دست دادن بخشی از حافظه را می تواند دارا باشد که جراحی بخش راست لوب گیجگاهی می تواند منجر به از دست دادن حافظهٔ دیداری و بخش چپ لوب گیجگاهی می تواند منجر به از دست دادن حافظهٔ زبانی شود. [ ۹]
wiki: جراحی صرع