جراح بن عبدالله حکمی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] جَرّاحِ بْنِ عَبْدُاللـهِ حَکَمی، ابوعُقبه (مق ۲۲ رمضان۱۱۲ق/ ۸ دسامبر ۷۳۰م)، سردار و حاکم معروف دورۀ اموی است.
نسب وی به بنی حَکَم بن سعد العشیره از تیره های قبیلۀ یمانی مِذحَج می رسید و شهرت او به «حَکَمی» از این روست اما بنابر روایتی غیرمشهور، تیرۀ وی از بنی هَوْن قبیلۀ عدنانی خزیمه بودند و به قبایل مذحجی داخل شدند.

دانشنامه آزاد فارسی

جَرّاح بن عَبدُالله حِکمی ( ـ۱۱۲ق)
سردار عرب در شام و والی اموی عراق و خراسان . اهل دمشق و ساکن بصره و کوفه بود و از ابن سیرین و دیگران حدیث نقل می کرد . حجاج بن یوسف ثقفی در زمان خلافت عبدالملک بن مروان وی را والی بصره کرد و در دوران خلافت سلیمان بن عبدلملک والی عراق و تمام خراسان شد و بعد در زمان خلافت عمر بن عبدالعزیز حکومت خراسان و سیستان به وی سپرده شد و در اواخر عمر به حکومت ارمنستان و آذربایجان منصوب گردید. در ۱۱۲ق از بَرذَعَه برای نبرد و شکست محاصرۀ اردبیل حرکت کرد و سرانجام پس از جنگی سهمگین در رمضان همان سال کشته شد. بنابر برخی روایات ، وی به دست ترکان یا مردم خَزَر (مردمان شمال دریای خزر) کشته شد. خصوصیات اخلاقی و علمی او را ستوده اند.

پیشنهاد کاربران

بپرس