جذوعیه. [ ج ُ ی ی َ ] ( اِخ ) اولاد احمدبن جعفر و از این جهت که وی درجذوع از دیه های مدینه مسکن داشت فرزندان وی را جذوعیه گفتند. ( از تاریخ قم ص 225 ). رجوع به جذوع شود.
