جذمان. [ج ُ ] ( اِخ ) موضعی است که کوشک و قلعه ای از کوشکهای [ آطام ] مدینه در آنجا قرار دارد. و بدین جهت به این اسم نامیده شد که قوم تبع هنگامی که بجنگ یثرب آمدند نخلها را بریدند. ( از معجم البلدان ) :
کان رؤس الخزر جیین اذ بدت
کتائبنا تبری مع الصبح حنظل
فلا تقربوا جذمان ان حمامَه
و جنتّه تأذی بکم فتحمّلوا.
قیس بن الخطیم ( از معجم البلدان ).