( جذاة ) جذاة. [ ج َ ] ( ع اِ ) بیخ درخت بزرگ. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). ریشه های درخت بزرگ. ( از اقرب الموارد ). ج ، جِذاء. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || پاره ستبر از چوب. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). ج ، جِذاء. ( منتهی الارب ).جذاة. [ ج َ ] ( اِخ )لغتی است در جداة بدال مهمله و آن نام موضعی است دربلاد غطفان. ( از معجم البلدان ). رجوع به جداة شود.
