جدیع. [ ج ُ دَ ] ( اِخ ) ابن علی. دایی یزیدبن مهلب است. وی از رجال مهالبه بشمار است و روایتی مربوط بفرزدق دارد. ( از البیان و التبیین و حاشیه آن ج 2 ص 189 ). نام وی در بیت زیر آمده :
لولاالمهلب یا جدیع و رسله
تغد و علیک لکنت کابن فنان.
ابن ضب عتکی ( از البیان ج 2 ص 192 ).
جدیع. [ ج ُ دَ ] ( اِخ ) ندیر. ابن یونس مؤلف کتاب تاریخ مصر گوید: او را صحبتی است و پیغمبر اکرم را خدمت کرد و من برای او روایتی نمیشناسم. وی جد ابوالضبیان بن عبدالرحمان بن مالک است. ( از المحاضرة فی اخبار مصر و القاهرة ج 1 ص 86 ).