جدیس. [ ج َ ] ( اِخ ) نام قبیله ای است. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). اینان بنوجدیس بن ارم بن سام بن نوح باشند. طبری گوید: جدیس بن لاوذبن ارم بن سام بن نوح ( ع ) که در جوار منازل طسم جای داشتند و در جنگ با طسم هلاک شدند و ایشان قبیله ٔپنجم از اقوام عرب بائده اند. ( از صبح الاعشی ج 1 ص 314 ). زرکلی در الاعلام چنین آرد: جدیس بن ارم جد قدیم جاهلی عرب عاربه است. و منازل آنان در یمامه یا بحرین بوده و جنگ مشهوری با طسم داشتند که گویند بنابودی هردو قبیله انجامید. ( از الاعلام زرکلی ج 1 ص 178 ). و در تاریخ اسلام چنین آمده : از طسم و جدیس نیز در اکتشافات جدید نامی نیست هر چند در کتابهای جغرافی ابنیه وآثاری از آنها نام برده اند. روایات حاکی است که این دو قوم هر دو بیمامه بودند و سیادت بدست طسم بود و بر اثر ظلم پادشاه طسم ، قوم جدیس خروج کردند و طمسیها را از میان برداشتند و بعد خودشان هم بدست پادشاه یمن منقرض شدند. ( از تاریخ اسلام فیاض ص 14 ). از مجموع کتاب های فوق سه قول بدست می آید: 1 - هلاکت قوم جدیس بدست طسم. 2 - هلاکت هر دو قوم در جنگ باهم. 3 - هلاکت طسم بدست قوم جدیس. و هلاکت جدیس بدست پادشاه یمن.
فرهنگ فارسی
نام قبیله ایست اینان بنو جدیس بن ارم بن سام بن نوح باشند .
