جدیب

لغت نامه دهخدا

جدیب.[ ج َ ] ( ع ص ، اِ ) جای خشک بی نبات. ( منتهی الارب ). زمین خشک. ( از اقرب الموارد ). جای خشک بی گیاه. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). جای قحطرسیده. ( یادداشت مؤلف ).
- جدیب الجناب ؛ بی خیر. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).
- مکان جدیب ؛ بین الجدوبة. ( بحر الجواهر ).

پیشنهاد کاربران

بپرس