جدول زمانی مکانیک کوانتومی فهرستی از رویدادهای کلیدی در تاریخ مکانیک کوانتومی، نظریه میدان های کوانتومی و شیمی کوانتومی است.
• ۱۸۰۱ - توماس یانگ با آزمایش دو شکاف خواصیت موجی نور را ثابت کرد.
• ۱۸۵۹ - کیرشهوف مفهوم جسم سیاه را معرفی کرد و ثابت کرد که طیف انتشار آن فقط به دما بستگی دارد. [ ۱]
• ۱۸۶۰ - ۱۹۰۰ - لودویگ ادوارد بولتزمن ، جیمز کلرک ماکسول و دیگران نظریه مکانیک آماری را توسعه دادند. بولتزمن استدلال می کند که آنتروپی معیاری برای بی نظمی است. [ ۱]
• ۱۸۷۷ - بولتزمن سطوح انرژی یک سیستم فیزیکی را بر اساس مکانیک آماری و استدلال های ریاضی گسسته معرفی می کند. همچنین اولین مدل اتمی یک مولکول ( مانند یک مولکول گاز یونی ) را بر حسب عبارات همپوشانی آلفا و بتا را ارائه می کند که بعداً ( در سال ۱۹۲۸ ) اوربیتال های مولکولی اتم های سازنده نامیده شدند.
• ۱۸۸۵ - یوهان بالمر رابطه عددی بین خطوط طیفی مرئی هیدروژن، یا سری بالمر را کشف کرد.
• ۱۸۸۷ - هاینریش هرتز اثر فوتوالکتریک را کشف کرد که توسط انیشتین در سال ۱۹۰۵ نشان داده شد. این اثر خواصیت کوانتومی نور را در آشکار میکند.
• ۱۸۸۸ - هرتز به طور تجربی نشان می دهد که امواج الکترومغناطیسی همانطور که ماکسول پیش بینی کرده بود وجود دارد. [ ۱]
• ۱۸۹۵ - ویلهلم رونتگن اشعه ایکس را در آزمایش های با پرتوهای الکترونی در پلاسما کشف کرد. [ ۱]
• ۱۸۹۶ - هانری بکرل به طور تصادفی واپاشی هسته ای را در حین بررسی کار ویلهلم کنراد رونتگن کشف کرد. او دریافت که نمک های اورانیوم تشعشعاتی از خود ساطع می کنند که از نظر قدرت نفوذ شبیه پرتوهای ایکس رونتگن است. در یک آزمایش، بکرل نمونه ای از یک ماده فسفری، پتاسیم اورانیل سولفات، را در صفحات عکاسی که با کاغذ سیاه بسیار ضخیم احاطه شده اند، برای آزمایشی با نور درخشان خورشید می پیچد. سپس، در کمال تعجب، صفحات عکاسی قبل از شروع آزمایش در معرض دید قرار گرفته اند و تصویری از نمونه او را نشان می دهند. [ ۲]
• ۱۸۹۶ - ۱۸۹۷ - پیتر زیمان برای اولین بار اثر زیمان را با اعمال میدان مغناطیسی به منابع نور مشاهده کرد. [ ۳]
• ۱۸۹۶ - ۱۸۹۷ ماری کوری با استفاده از یک دستگاه الکترومتر بسیار حساس که ۱۵ سال قبل توسط همسر و برادرش ژاک کوری برای اندازه گیری بار الکتریکی اختراع شده بود، نمونه های نمک اورانیوم را بررسی می کند. او کشف می کند که پرتوهای ساطع شده از نمونه های نمک اورانیوم، هوای اطراف را رسانای الکتریکی می کند و شدت پرتوهای ساطع شده را اندازه می گیرد. در آوریل ۱۸۹۸، از طریق جستجوی سیستماتیک مواد، او متوجه شد که ترکیبات توریم، مانند ترکیبات اورانیوم، "پرتوهای بکرل" را ساطع می کنند. بنابراین قبل از فردریک سودی و ارنست رادرفورد متوجه تجزیه هسته ای توریم به رادیوم شده است. [ ۴]
• ۱۸۹۷ - ایوان بورگمن نشان داد که پرتو ایکس و مواد رادیواکتیو باعث گرماتابی می شوند.
• ۱۸۹۷ - آزمایش تامسون با پرتوهای کاتدی باعث شد تا او یک واحد اساسی را بیش از ۱۰۰۰ برابر کوچکتر از یک اتم، بر اساس نسبت جرم به بار بالا، پیشنهاد کند. او این ذره را "جسم" نامید، اما دانشمندان بعدی اصطلاح الکترون را ترجیح دادند.
• ۱۸۹۷ - جوزف لارمور شکافتن خطوط طیف نوری در میدان مغناطیسی را توسط نوسان الکترون ها توضیح داد. [ ۵] [ ۶]
• ۱۸۹۷ - فیزیکدان، جوزف لارمور، اولین مدل منظومه شمسی از اتم را در سال ۱۸۹۷ ایجاد کرد. او همچنین پروتون را فرض کرد و آن را "الکترون مثبت" نامید. او گفت که نابودی این نوع اتم که ماده را تشکیل می دهد "یک اتفاق با احتمال بی نهایت کم است. "[ ۷]
• ۱۸۹۹ تا ۱۹۰۳ - ارنست رادرفورد در مورد رادیواکتیویته تحقیق می کند. او اصطلاح پرتوهای آلفا و بتا را در سال ۱۸۹۹ برای توصیف دو نوع متمایز تشعشع ساطع شده از نمک های توریم و اورانیوم ابداع کرد. فردریک سودی در سال ۱۹۰۰ در دانشگاه مک گیل به رادرفورد ملحق شد و وقتی در سال ۱۹۰۲ متوجه شدند که توریم رادیواکتیو در حال تبدیل شدن خود به رادیوم از طریق فرآیند تجزیه هسته ای و گاز ( بعدها به 42He رسید ) دگرگونی هسته ای را کشف کردند. آنها تفسیر خود را از رادیواکتیویته در سال ۱۹۰۳ گزارش کردند[ ۸] رادرفورد با مدل اتم هسته ای خود در سال [ ۹] به عنوان "پدر فیزیک هسته ای " شناخته می شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف• ۱۸۰۱ - توماس یانگ با آزمایش دو شکاف خواصیت موجی نور را ثابت کرد.
• ۱۸۵۹ - کیرشهوف مفهوم جسم سیاه را معرفی کرد و ثابت کرد که طیف انتشار آن فقط به دما بستگی دارد. [ ۱]
• ۱۸۶۰ - ۱۹۰۰ - لودویگ ادوارد بولتزمن ، جیمز کلرک ماکسول و دیگران نظریه مکانیک آماری را توسعه دادند. بولتزمن استدلال می کند که آنتروپی معیاری برای بی نظمی است. [ ۱]
• ۱۸۷۷ - بولتزمن سطوح انرژی یک سیستم فیزیکی را بر اساس مکانیک آماری و استدلال های ریاضی گسسته معرفی می کند. همچنین اولین مدل اتمی یک مولکول ( مانند یک مولکول گاز یونی ) را بر حسب عبارات همپوشانی آلفا و بتا را ارائه می کند که بعداً ( در سال ۱۹۲۸ ) اوربیتال های مولکولی اتم های سازنده نامیده شدند.
• ۱۸۸۵ - یوهان بالمر رابطه عددی بین خطوط طیفی مرئی هیدروژن، یا سری بالمر را کشف کرد.
• ۱۸۸۷ - هاینریش هرتز اثر فوتوالکتریک را کشف کرد که توسط انیشتین در سال ۱۹۰۵ نشان داده شد. این اثر خواصیت کوانتومی نور را در آشکار میکند.
• ۱۸۸۸ - هرتز به طور تجربی نشان می دهد که امواج الکترومغناطیسی همانطور که ماکسول پیش بینی کرده بود وجود دارد. [ ۱]
• ۱۸۹۵ - ویلهلم رونتگن اشعه ایکس را در آزمایش های با پرتوهای الکترونی در پلاسما کشف کرد. [ ۱]
• ۱۸۹۶ - هانری بکرل به طور تصادفی واپاشی هسته ای را در حین بررسی کار ویلهلم کنراد رونتگن کشف کرد. او دریافت که نمک های اورانیوم تشعشعاتی از خود ساطع می کنند که از نظر قدرت نفوذ شبیه پرتوهای ایکس رونتگن است. در یک آزمایش، بکرل نمونه ای از یک ماده فسفری، پتاسیم اورانیل سولفات، را در صفحات عکاسی که با کاغذ سیاه بسیار ضخیم احاطه شده اند، برای آزمایشی با نور درخشان خورشید می پیچد. سپس، در کمال تعجب، صفحات عکاسی قبل از شروع آزمایش در معرض دید قرار گرفته اند و تصویری از نمونه او را نشان می دهند. [ ۲]
• ۱۸۹۶ - ۱۸۹۷ - پیتر زیمان برای اولین بار اثر زیمان را با اعمال میدان مغناطیسی به منابع نور مشاهده کرد. [ ۳]
• ۱۸۹۶ - ۱۸۹۷ ماری کوری با استفاده از یک دستگاه الکترومتر بسیار حساس که ۱۵ سال قبل توسط همسر و برادرش ژاک کوری برای اندازه گیری بار الکتریکی اختراع شده بود، نمونه های نمک اورانیوم را بررسی می کند. او کشف می کند که پرتوهای ساطع شده از نمونه های نمک اورانیوم، هوای اطراف را رسانای الکتریکی می کند و شدت پرتوهای ساطع شده را اندازه می گیرد. در آوریل ۱۸۹۸، از طریق جستجوی سیستماتیک مواد، او متوجه شد که ترکیبات توریم، مانند ترکیبات اورانیوم، "پرتوهای بکرل" را ساطع می کنند. بنابراین قبل از فردریک سودی و ارنست رادرفورد متوجه تجزیه هسته ای توریم به رادیوم شده است. [ ۴]
• ۱۸۹۷ - ایوان بورگمن نشان داد که پرتو ایکس و مواد رادیواکتیو باعث گرماتابی می شوند.
• ۱۸۹۷ - آزمایش تامسون با پرتوهای کاتدی باعث شد تا او یک واحد اساسی را بیش از ۱۰۰۰ برابر کوچکتر از یک اتم، بر اساس نسبت جرم به بار بالا، پیشنهاد کند. او این ذره را "جسم" نامید، اما دانشمندان بعدی اصطلاح الکترون را ترجیح دادند.
• ۱۸۹۷ - جوزف لارمور شکافتن خطوط طیف نوری در میدان مغناطیسی را توسط نوسان الکترون ها توضیح داد. [ ۵] [ ۶]
• ۱۸۹۷ - فیزیکدان، جوزف لارمور، اولین مدل منظومه شمسی از اتم را در سال ۱۸۹۷ ایجاد کرد. او همچنین پروتون را فرض کرد و آن را "الکترون مثبت" نامید. او گفت که نابودی این نوع اتم که ماده را تشکیل می دهد "یک اتفاق با احتمال بی نهایت کم است. "[ ۷]
• ۱۸۹۹ تا ۱۹۰۳ - ارنست رادرفورد در مورد رادیواکتیویته تحقیق می کند. او اصطلاح پرتوهای آلفا و بتا را در سال ۱۸۹۹ برای توصیف دو نوع متمایز تشعشع ساطع شده از نمک های توریم و اورانیوم ابداع کرد. فردریک سودی در سال ۱۹۰۰ در دانشگاه مک گیل به رادرفورد ملحق شد و وقتی در سال ۱۹۰۲ متوجه شدند که توریم رادیواکتیو در حال تبدیل شدن خود به رادیوم از طریق فرآیند تجزیه هسته ای و گاز ( بعدها به 42He رسید ) دگرگونی هسته ای را کشف کردند. آنها تفسیر خود را از رادیواکتیویته در سال ۱۹۰۳ گزارش کردند[ ۸] رادرفورد با مدل اتم هسته ای خود در سال [ ۹] به عنوان "پدر فیزیک هسته ای " شناخته می شود.
