جدول تناوبی عناصر

دانشنامه آزاد فارسی

جدول تناوبی عناصر (periodic table of the elements)
در شیمی، جدول ترتیبی عناصر براساس عدد اتمی۱ آن ها. این جدول براساس خواص عمدۀ عناصر شکل گرفته است و امکان پیشگویی رفتار آن ها را فراهم می کند. در هر گروه، تشابه بسیار بین خواص عناصر به چشم می خورد. ستون های عمومی یا گروه ها از اعداد یک تا هفت و نیز صفر شماره گذاری شده اند. این اعداد تعداد الکترون ها را در خارجی ترین لایۀ پرنشده و درنتیجه، ظرفیت۲ ماکسیمم را نشان می دهد. واکنش پذیری۳ یا فعالیت در هر گروه از بالا به پایین افزایش می یابد. نوعی روند خواص نیز ممکن است در ردیف های افقی دیده شود که آن را دوره یا تناوب۴ می نامند. خاصیت فلزی۵ در یک تناوب از راست به چپ، و در یک گروه از بالا به پایین افزایش می یابد. بخش بزرگی از عناصر بین گروه های ۲ و ۳ متعلق به عناصر واسطه اند که یکی از ویژگی های آن ها دارا بودن بیش از یک حالت ظرفیتی است. این خصوصیات به علت ساختار هسته ای و الکترونی اتم های این عناصر ایجاد شده است. ارتباط بین موقعیت های عناصر در جدول تناوبی و خواص عمدۀ آن ها دانشمندان را قادر ساخته است که خواص عناصر دیگری مانند تکنیسیُم۶ را پیشگویی کنند. عدد اتمی این عنصر ۴۳ است و اولین بار در ۱۹۳۷ سنتز شد. آرایش کنونی جدول تناوبی را، که بر اساس اعداد اتمی است، فیزیک دان انگلیسی، هنری موزلی۷ طراحی کرد (۱۹۱۳ـ۱۹۱۴). جدول اصلی را، که بر اساس وزن اتمی۸ طراحی شده بود، اولین بار شیمی دان انگلیسی، جان نیولندز۹، پیش نهاد (۱۸۶۳). در ۱۸۶۹، شیمی دان روس، دیمیتری مِندِلیِف۱۰، و شیمی دانی آلمانی با نام لوتار ما یر۱۱ این طرح را گسترش دادند.atomic numbervalencyreactivityperiodmetallic characterTechnetiumHenry Moseleyatomic weightJohn NewlandsDimitri MendeleyevLothar Meyer

پیشنهاد کاربران

بپرس