جدلان

لغت نامه دهخدا

جدلان. [ ج َ ] ( ع اِ ) راه. || سوی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ): ذهب علی جدلانه ؛ یعنی رفت بر سوی و راه او. ( شرح قاموس ) ( از منتهی الارب ). اَی علی وجهه و ناحیته. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس