جدعه
لغت نامه دهخدا
جدعه. [ ج َ ع َ ] ( ع اِ ) آن چیزی است که باقی میماند بعد از بریدن. ( شرح قاموس ). مترجم گوید، که جوهری نیز بطریق مصنف تفسیر کرده و ازهری وابن عباد و غیر او گفته اند که «الجدعه موضع الجدع مِن المجدوع ». ( شرح قاموس ). و رجوع به جَدَعَة شود.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید