جدروپ گوسین

جدروپ گوسین مطابق گزارش دبستان مذاهب نام زاهد فقیری بود که فرزند جوهاری برهمن، ثروتمند گجراتی، بود. [ ۱] او در سن ۲۲ سالگی والدین و خانواده خود را برای عزلت نشینی ترک کرد. [ ۲] جدروپ در دانش ویدانته و تصوف خبره بود و بر آن ها تسلط داشت. [ ۳] به گفته معتمد خان، جادروپ برای پاکسازی ذهن مسلمانان استدلال هایی را ارائه می داد. [ ۴] در سال ۱۶۱۷ میلادی جهانگیرشاه که در حال گذر از شهر اوجائین بود، به ملاقاتش رفت و چون جدروپ در گوشه یک جنگل زندگی می کرد، جهانگیر مسافتی را پیمود تا او را بیابد، زیرا آن گونه که شاه در خاطرات خود نوشته است، در یازدهمین سال سلطنتش بدون دیدن زندگی ساده زیستانهٔ جدروپ نمی توانست به زندگی ادامه دهد. نهایتاً جدروپ را یافت که محل سکونتش در غاری در کنار تپه بود. [ ۵]
جهانگیر همچنین از ابعاد محل اقامت و ساده بودن رژیم غذایی او یاد می کند. جهانگیر شش ساعت با جدروپ ماند و در مورد ویدانته با او گفتگو کرد. جهانگیرشاه تحت تأثیر نحوه صحبت کردن جدروپ قرار گرفت. [ ۶] سه روز بعد، جهانگیر نزد جدروپ بازگشت و زمان بیشتری را با او گذراند. [ ۷] سر توماس روی نیز به دیدار جهانگیر با جدروپ در سال ۱۶۱۷ اشاره دارد. [ ۸]
در سیزدهمین سال سلطنت جهانگیر، تقریباً در سال ۱۶۱۸ میلادی، هنگامی که جهانگیر از احمدآباد برمی گشت و کاروان سلطنتی در نزدیکی اوژن اردو زدند، جهانگیر دو بار با جدروپ ملاقات کرد. [ ۹]
در چهاردهمین سال سلطنت جهانگیر، در سال ۱۶۱۹ میلادی، جدروپ از اوجائین به ماتورا مهاجرت کرد. [ ۱۰] در ماتورا نیز، جهانگیر دو بار به دیدار جدروپ رفت و او زندگی روزمره خود را توصیف کرد، این که چگونه تقریباً تمام زمستان و تابستان و در باران برهنه بوده و فقط نیمی از بدنش با پارچه نخی پوشیده بود و فقط یک فنجان سفالی داشت که از آن آب بخورد و غار او به قدری کوچک بود که به سختی می توانست حرکت کند. [ ۱۱] هنگامی که او به جلسه خداحافظی با جهانگیر آمد به ماتورا رفت و شاه به سختی با او خداحافظی کرد. [ ۱۲]
در اقبال نامه جهانگیری، نویسنده می نویسد که میرزا عزیز کوکا، پدر خسرو میرزا ( که از سال ۱۶۰۶ به جرم شورش در زندان بود ) ، مخفیانه با جدروپ ملاقات کرد و از او خواست که تا از نفوذ خود استفاده کند و خسرو را آزاد کند؛ بنابراین، جهانگیر به توصیه جدروپ، دستورهایی برای آزادی خسرو صادر کرد. [ ۱۳]