جداوه

لغت نامه دهخدا

( جداوة ) جداوة. [ ج ِدْ دا وَ ] ( اِخ ) قریه ای است از قریه های برقه در مغرب که آن را جداوة حیان گویند و فاصله ٔآن با وادی مخبل هشت فرسخ است. ( ازمعجم البلدان ).
جداوی [ ج َ ] ( اِ ) علوفه و مرسوم ملازم و نوکر باشد. ( برهان ). جیره و علیق و علوفه و مرسوم نوکر و ملازم. ( ناظم الاطباء ). علوفه و مرسوم ملازمان. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ).

پیشنهاد کاربران

بپرس