جداله

لغت نامه دهخدا

( جدالة ) جدالة. [ ج َ ل َ ] ( ع اِ ) زمین. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) :
قد اَرکب ُ الاَّلةَ بعد الآلة
واَترک العاجزَ بالجَدالة.
( از اقرب الموارد ).
|| زمین که ریگ تنک دارد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).شن زار. ( یادداشت مؤلف ). || مور ریزه ها که پا برآورده باشند. || غوره خرما. || سفال سخت ناکرده. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران