جداسازی اکسایشی - کاهشی پلوتونیوم - اورانیوم یا پورکس ( انگلیسی: PUREX ) یک روش شیمیایی برای خالص سازی سوخت یا سلاح هسته ای است. پورکس مخفف عبارت ( „Plutonium - Uranium Recovery by Extraction“ ) است.
پورکس در سال ۱۹۴۷ میلادی توسط هربرت اندرسون و لاری اسپری به عنوان بخشی از پروژه منهتن و تحت رهبری گلن سیبورگ در دانشگاه شیکاگو ایالات متحده آمریکا، مورد اکتشاف قرار گرفت.
فرایند پورکس یک واکنشجداسازی مایع - مایع با جایگزینی یون است که برای بازیابی اورانیوم و پلوتونیوم اولیه به صورت مستقل از بقیهٔ اجزاء است. در روش امروزی پورکس، از مخلوطی شامل هیدروکربن و تری بوتیل فسفات برای جداسازی اورانیوم و پلوتونیوم به صورت منفک از نیتریک اسید بهره گرفته می شود. این استخراج نمک های نیترات، از نوع حلال پوشی است. برای نمونه در واکنش زیر، پلوتونیوم، با کمک گوگرد که عامل جداسازی است، استخراج گردیده است:
Pu4+aq + 4NO3−aq + 2Sorganic - - > organic
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپورکس در سال ۱۹۴۷ میلادی توسط هربرت اندرسون و لاری اسپری به عنوان بخشی از پروژه منهتن و تحت رهبری گلن سیبورگ در دانشگاه شیکاگو ایالات متحده آمریکا، مورد اکتشاف قرار گرفت.
فرایند پورکس یک واکنشجداسازی مایع - مایع با جایگزینی یون است که برای بازیابی اورانیوم و پلوتونیوم اولیه به صورت مستقل از بقیهٔ اجزاء است. در روش امروزی پورکس، از مخلوطی شامل هیدروکربن و تری بوتیل فسفات برای جداسازی اورانیوم و پلوتونیوم به صورت منفک از نیتریک اسید بهره گرفته می شود. این استخراج نمک های نیترات، از نوع حلال پوشی است. برای نمونه در واکنش زیر، پلوتونیوم، با کمک گوگرد که عامل جداسازی است، استخراج گردیده است:
Pu4+aq + 4NO3−aq + 2Sorganic - - > organic
