جدا گرفتن. [ ج ُ گ ِ رِ ت َ ] ( مص مرکب ) علیحده گرفتن. منفرد گرفتن. تنها گرفتن.- عرصه جداگرفتن ؛ موقع و مکان و ساحت دیگر انتخاب کردن : برآن سرم که دگر ترک مدعا گیرم ز هر دو کون یکی عرصه جداگیرم.مسیح کاشی ( از ارمغان آصفی ).