جد حفصی. [ ج َدْ دِ ح َ ] ( اِخ ) سیدجلیل ماجدبن هاشم بن علی بن مرتضی بن علی بن ماجد حسینی امامی صادقی جد حفصی ، مکنی به ابوعلی و معروف بسید بحرینی. محدث شیعی و ازمشایخ ملامحسن فیض کاشانی است. وی سیدی ادیب و محققی دقیق و در جودت تألیف و فصاحت و بلاغت تعبیر و دقت نظر کم نظیر است. او اول کسی است که در شیراز به نشر حدیث پرداخت و بجهت ذوق شعری و فصاحت بیان در دل ارباب ادب جای داشت و با ابوبحر خطی دوستی و اتحاد و مناظره شعری داشت. و از جمله برگزیده اشعار وی قصیده معروفی است که در مرثیه حضرت حسین ( ع ) گفته و اول آن چنین است :
بکی و لیس علی صب بمعذور.
( از روضات الجنات ص 549 ).
و رجوع به ابوعلی ماجد در شود.