جخنه

لغت نامه دهخدا

( جخنة ) جخنة. [ ج ُ ن َ ]( ع اِ ) روستایی. || سگ. ( ناظم الاطباء ).

جخنة. [ ج ُ خ ُن ْ ن َ ] ( ع ص ، اِ ) زن بدجماع. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( قطر المحیط ) ( ذیل اقرب الموارد ). زن بد در جماع کردن است. ( از شرح قاموس ) :
ساءُنذر نفسی وصل َ کُل جخنة
قضاف ، کبِرذَون الشعیر الفُرافر.
( از لسان العرب ).
|| زن گول و گیج و ابله. ( از دزی ج 1 ص 174 ). و عند العامة هی الخرقاء التی لا خیر فیها. ( قطر المحیط ) ( دزی ).

فرهنگ فارسی

زن بد جماع یا زن گول و گیج و ابله

پیشنهاد کاربران

بپرس