جخره

لغت نامه دهخدا

( جخرة ) جخرة. [ ج َ خ ِ رَ ] ( ع ص ) آماسیده شکم. غنم جخرة؛ گوسپندان آماسیده شکم از خوردن آب در شکم خالی. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ) ( از ذیل اقرب الموارد ). || فرورفته چشم از نخوردن علوفه. ( ناظم الاطباء ).

جخرة. [ ج ِ خ َ رَ ] ( ع ص ، اِ ) زن بسیارخوار. || زن بددل. || زن لاغرران. || زن تباه عقل. || زن عاجز و زشت. || زن زود گرسنه شونده. ( از ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

زن بسیار خوار یا زن بد دل

پیشنهاد کاربران

بپرس