جحظه برمکی
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
احمد بن جعفر برمکی لقب گرفته به جَحظه ( ۸۳۹م - ۹۳۵م ) ( نسب: ابوالحسن احمد بن جعفر بن موسی بن یحیی بن خالد بن برمک ) شاعر و ادیب عربی، تنبور - نواز و خواننده برمکی بود. در دوران معتضد و مقتدر می زیست و گزارشگر معتبر اخبار نغمه سرایان دوران نخست عباسی بود. عبدالله بن معتز از برای زشت رویی و چشمان از حدقه بیرون زده اش، او را جحظهنامید و این لقب، شهرت او شد.
... [مشاهده متن کامل]
او مورد تأیید گذشته نگارها و نویسندگانی چون ابن خلکان که استعداد و استادی او را در رشته های گوناگون و هنرها؛ ابن ندیم که شعر و خوانندگی و تحصیلات هنری او را؛ و خطیب بغدادی که او نیز خوانندگی جحظه را ستوده است، می باشد.
ابن ندیم هفت اثر از جحظه بر شمرده است که نشان دهنده گوناگونی و گستردگی موضوعات و فنونی دارد که او در آن ها چیرگی داشته است . این کتاب ها بر این پایه اند :
• الطبیخ
• فضائل السِّکباج
• المشاهدات
• ماشاهده من امرالمعتمد
• الندیم
• الطُنْبوریین: سرگذشت تنبور نوازان
• دیوان شعر
... [مشاهده متن کامل]
او مورد تأیید گذشته نگارها و نویسندگانی چون ابن خلکان که استعداد و استادی او را در رشته های گوناگون و هنرها؛ ابن ندیم که شعر و خوانندگی و تحصیلات هنری او را؛ و خطیب بغدادی که او نیز خوانندگی جحظه را ستوده است، می باشد.
ابن ندیم هفت اثر از جحظه بر شمرده است که نشان دهنده گوناگونی و گستردگی موضوعات و فنونی دارد که او در آن ها چیرگی داشته است . این کتاب ها بر این پایه اند :
• الطبیخ
• فضائل السِّکباج
• المشاهدات
• ماشاهده من امرالمعتمد
• الندیم
• الطُنْبوریین: سرگذشت تنبور نوازان
• دیوان شعر