جحراء

لغت نامه دهخدا

جحراء. [ ج َ ] ( ع ص ) گودافتاده : عین جحراء؛ چشم در خانه رفته. ( منتهی الارب ). العین المتجحرة. ( قطر المحیط ).

پیشنهاد کاربران

بپرس