[ویکی الکتاب] معنی جَحَدُواْ: انکار کردند(کلمه جحد به معنای انکار چیزی است که در دل ثبوتش مسلم شده)
ریشه کلمه:
جحد (۱۲ بار)
انکار با علم (صحاح) آیات مارا از روی ظلم و سرکشی انکار و تکذیب کردند ولی دلهایشان به آنها یقین داشت . این آیه یکی از مشکلات مهمّ را حلّ میکند و آن اینکه آدمی از لحاظ عقل و منطق و دلیل به وطلبی یقین میکند ولی در مقام تسلیم نمیشود و انکار میکند مثلا معاویه به حقّانیت امیر المؤمنین علیه السلام یقین داشت ولی تسلیم نمیشد و اقرار نمیکرد و آنرا انکار مینمود. شیطان به خدا یقین داشت، و میگفت «رَبِّ بِما اَغْوَیْتَنی» »خَلزقْنی مِنْ نارٍ...» به روز قیامت نیز عقیده داشت و میگفت «اَنْذِرْنی اِلی یَوْمِ یَبْعَثونَ»به پیامبران نیز معتقد بود و میگفت «اِلّا عِبادَکَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصینَ» و میدانست که مخلصینی از بندگان خواهند بود، امّا به همه اینها تسلیم نداشت و خدا درباره او فرمود و نیز فرموده: و در قرآن به او و تابعانش وعده آتش داده . علّت این همه بدبختی فقط امتناع و عدم تسلیم بود. بهآنچه یقین داشت تسلیم نشد بلکه «اَبی وَ اسْتَکْبَرَ». روح مطلب در اینجاست که کفّار میدانند و تسلیم نمیشوند و روی اغراض حق را انکار میکنند و «اَضَلَّهُ اللّهُ عَلی عِلْمٍ» میشوند ولی اگر کسی حق را نداند و یا نتواند ایمان بیاورد و یا حق به او تبلیغ نشده باشد حساب دیگری است بقیهه مطلب را در «کفر» و«سلم» مطالعه کنید. و در «ایمان» نیز گذشته است . کلمه «ما» عطف است به جای «کَما» و تقدیر آن «کَما کانُوا بِایاتِنا...» است و هر دو «ما» به معنی مصدر اند. و خلاصه جحد آن است که انسان دانسته خود را انکار کند و تسلیم نشود.
ریشه کلمه:
جحد (۱۲ بار)
انکار با علم (صحاح) آیات مارا از روی ظلم و سرکشی انکار و تکذیب کردند ولی دلهایشان به آنها یقین داشت . این آیه یکی از مشکلات مهمّ را حلّ میکند و آن اینکه آدمی از لحاظ عقل و منطق و دلیل به وطلبی یقین میکند ولی در مقام تسلیم نمیشود و انکار میکند مثلا معاویه به حقّانیت امیر المؤمنین علیه السلام یقین داشت ولی تسلیم نمیشد و اقرار نمیکرد و آنرا انکار مینمود. شیطان به خدا یقین داشت، و میگفت «رَبِّ بِما اَغْوَیْتَنی» »خَلزقْنی مِنْ نارٍ...» به روز قیامت نیز عقیده داشت و میگفت «اَنْذِرْنی اِلی یَوْمِ یَبْعَثونَ»به پیامبران نیز معتقد بود و میگفت «اِلّا عِبادَکَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصینَ» و میدانست که مخلصینی از بندگان خواهند بود، امّا به همه اینها تسلیم نداشت و خدا درباره او فرمود و نیز فرموده: و در قرآن به او و تابعانش وعده آتش داده . علّت این همه بدبختی فقط امتناع و عدم تسلیم بود. بهآنچه یقین داشت تسلیم نشد بلکه «اَبی وَ اسْتَکْبَرَ». روح مطلب در اینجاست که کفّار میدانند و تسلیم نمیشوند و روی اغراض حق را انکار میکنند و «اَضَلَّهُ اللّهُ عَلی عِلْمٍ» میشوند ولی اگر کسی حق را نداند و یا نتواند ایمان بیاورد و یا حق به او تبلیغ نشده باشد حساب دیگری است بقیهه مطلب را در «کفر» و«سلم» مطالعه کنید. و در «ایمان» نیز گذشته است . کلمه «ما» عطف است به جای «کَما» و تقدیر آن «کَما کانُوا بِایاتِنا...» است و هر دو «ما» به معنی مصدر اند. و خلاصه جحد آن است که انسان دانسته خود را انکار کند و تسلیم نشود.
wikialkb: جَحَدُوا