جحاظ

لغت نامه دهخدا

جحاظ. [ ج ِ ] ( ع اِ ) چشم خانه. || کناره حشفه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از ذیل اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس