جثوه

لغت نامه دهخدا

( جثوة ) جثوة. [ ج ُث ْ وَ ] ( ع اِ ) سنگ توده. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). پاره های سنگ فراهم آورده. ( مهذب الاسماء ). توده سنگ. توده خاک. ( ذیل اقرب الموارد ). سنگهای گردکرده. جَثوَة. جِثوَة. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). ج ، جِثی ̍، جُثی ̍. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ): صار فلان جثوة من تراب ؛ اَی کوة منه. ( اساس ، از اقرب الموارد ). || تن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). جسد. ( ذیل اقرب الموارد ). || خدرک آتش. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || قبر. گور. ( ذیل اقرب الموارد ). || کول گندم. ( مهذب الاسماء ) .
جثوة. [ ج ِث ْ وَ ] ( ع اِ ) جَثوَة. جُثوَة. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). بهمه معانی رجوع به جُثوةشود. || هیأت نشستن. ( یادداشت مؤلف ).
جثوة. [ ج َث ْ وَ ] ( ع اِ ) جِثوَة. جُثوَة. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). رجوع به جُثوَة شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس