( جثلة ) جثلة. [ ج َ ل َ ] ( ع اِ ) موی بزرگ سیاه. ( منتهی الارب ). || مور. ( اقرب الموارد ). مور بزرگ. ( قاموس از اقرب الموارد ). مور سیاه. ( مهذب الاسماء ). ج ، جَثل. ( از منتهی الارب ). || درخت سطبر بسیاربرگ. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ). || مؤلف صبح الاعشی آرد: اعتدال موی پیشانی اسب است در طول بطوری که موی آن خفیف باشدو نه انبوه و به چنین ناصیه ای «الجثلة» گویند و آن علامت آزادگی و نجابت اسب است. ( صبح الاعشی ج 2 ص 11 ).
