جثر

لغت نامه دهخدا

جثر. [ ج َ ث ِ ] ( ع ص ، اِ ) خاک با شوره آمیخته. ( مهذب الاسماء ). مکان جثر؛ جائی که خاکش به شوره یا به سنگریزه ها آمیخته باشد. ( از منتهی الارب ). جائی که خاکش به شوره یا به سنگ ریزه ها آمیخته باشد. ( آنندراج ).

فرهنگ فارسی

خاک با شوره آمیخته مکان جثر جائی که خاکش بشوره یا بسنگریزه ها آمیخته باشد .

پیشنهاد کاربران

بپرس