جت منطقه ای ( به انگلیسی: Regional Jet ) ( مخفف انگلیسی: RJ ) یک هواپیمای جت با کمتر از ۱۰۰ صندلی است. نخستین بار، جت منطقه ای در سال ۱۹۵۹ با نام سود اویاسیون کاراوله معرفی شد و پس از آن فوکر ۲۸، یاکوولف یاک - ۴۰ و بی ای ئی ۱۴۶ در این حوزه تولید شدند. دهه ۱۹۹۰ شاهد ظهور جت منطقه ای کانادیر و همتای دیگرش امبرائر بود که به صورت گسترده هواپیماهای با ابعاد کوچک را تولید می کردند. سپس امبرائر، خانواده ئی - جت به صورت وسیع وارد این بازار شد.
«جت منطقه ای» یک اصطلاح صنعتی است و نه یک طبقه بندی قانونی. این ترکیب به هواپیماهای با ظریف کمتر از ۱۰۰ صندلی گفته می شود. [ ۲] معمولاً این هواپیماها ظرفیت محدود با دو خدمه پرواز هستند. فلایت گلوبال هواپیماهای با ۶۶ تا ۱۴۶ صندلی را برای خانواده امبرائر ئی - جت[ ۳] و هواپیماهای با ۱۱۶–۱۴۱ صندلی را ایرباس ای۲۲۰ ( که پیش تر با عنوان سری سی بمباردیه شناخته می شد ) به عنوان جت منطقه ای به حساب می آورد. [ ۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف«جت منطقه ای» یک اصطلاح صنعتی است و نه یک طبقه بندی قانونی. این ترکیب به هواپیماهای با ظریف کمتر از ۱۰۰ صندلی گفته می شود. [ ۲] معمولاً این هواپیماها ظرفیت محدود با دو خدمه پرواز هستند. فلایت گلوبال هواپیماهای با ۶۶ تا ۱۴۶ صندلی را برای خانواده امبرائر ئی - جت[ ۳] و هواپیماهای با ۱۱۶–۱۴۱ صندلی را ایرباس ای۲۲۰ ( که پیش تر با عنوان سری سی بمباردیه شناخته می شد ) به عنوان جت منطقه ای به حساب می آورد. [ ۴]
wiki: جت منطقه ای