جت حافر

لغت نامه دهخدا

جت حافر. [ ج ِ ] ( عبری ، اِ مرکب ) به عبری فشردن گاه چاه. ( دوم پادشاهان 14:25 ) ( از قاموس کتاب مقدس ).

جت حافر. [ ج ِ ] ( اِخ ) یکی از شهرهای زبولون است که در اراضی حافر واقع بود. ( اول پادشاهان 4:10 ). و بعضی گمان برده اند که موضعش همان مزرعه المشهد میباشد که بمسافت دو میل بطرف شرقی سفوریه واقع شده ومسقطالرأس یونس نبی باشد. ( از قاموس کتاب مقدس ).

پیشنهاد کاربران

بپرس