جبول. [ ج َب ْ بو ] ( اِخ ) دهی است نزدیک حلب. ( منتهی الارب ). قریه بزرگی است در نزدیکی ملاحه حلب و نهر بطنان در جبول جاری میشود و آن را نهرالذهب گویند، که منجمد گردیده و نمک میشود. و به بیشتر شهرهای شام و جزیره حمل میشود و درآمد آن در سال به صدوبیست هزار درهم تخمین میشود. انواع مختلف پرندگان بر سر این آب قبل از منجمد شدن گرد می آیند. مردم جبول به بی دینی و ناجوانمردی و دروغ گویی و نفاق و تعصب جاهلانه مشهور و در بدکاری ضرب المثل هستند. ( از معجم البلدان ) ( مراصدالاطلاع ): قد جبل الجبول من راحة فلیس تعرو ساکنیها هموم کأنما الماء و اطیاره فیه سماء زینت بالنجوم کأن سود الطیر فی بیضها خلیط جیش بین زنج و روم.