جبوری
لغت نامه دهخدا
جبوری. [ ج ُ ] ( اِخ ) سلطان بن ناصربن احمد.از فضلاء بغداد بود و مشهور به جبوری ، و منسوب به جبور است که نام قبیله بزرگی در کنار نهر خابور میباشد. وی در خابور متولد شد و به بغداد و حجاز و دمشق سفر کرد و در راه عراق به مکه بسال 1138 هَ. ق. درگذشت. او را دو شرح است : یکی در «القراآت السبع» و دیگری در «النحو» میباشد. ( از الاعلام زرکلی ج 1 ص 378 ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید