جبهه مقدونیه ( انگلیسی: Macedonian front ) همچنین به عنوان جبهه سالونیک ( پس از تسالونیکی ) شناخته می شود در پاییز ۱۹۱۵ در نتیجه تلاش نیروهای متفقین برای کمک به صربستان، در برابر حمله ترکیبی آلمان اتریش - مجارستان و بلغارستان شکل گرفت. اعزام نیروها بسیار دیر و با نیروی ناکافی برای جلوگیری از سقوط صربستان انجام شد و با بحران سیاسی داخلی در یونان همزمان شد سرانجام، جبهه ای پایدار ایجاد شد، که از سواحل آدانیاتیک آلبانی تا رودخانه استروما جریان داشت و نیروهای چند ملیتی متفقین را در برابر ارتش بلغارستان قرار می داد جبهه مقدونیه تا زمان حمله بزرگ متفقین در سپتامبر ۱۹۱۸، که منجر به تسلیم بلغارستان و آزادسازی صربستان شد، کاملاً پایدار ماند
در پی ترور ولیعهد اتریش - مجارستان توسط یک صرب بوسنیایی، اتریش - مجارستان در اوت ۱۹۱۴ به صربستان حمله کرده بود اما نتوانست بر مقاومت صربستان غلبه کند. پس از ورود امپراتوری عثمانی به جنگ در کنار نیروهای مرکزی ( نوامبر ۱۹۱۴ ) ، عامل تعیین کننده در بالکان، نگرش بلغارستان شد. بلغارستان یک موقعیت استراتژیک مهم در جبهه صربستان داشت و مداخله آن در هر یک از دو طرف متخاصم تعیین کننده بود. بلغارستان و صربستان در سی سال گذشته دوبار با یکدیگر جنگیده بودند: در جنگ صربستان و بلغارستان در سال ۱۸۸۵ و در جنگ دوم بالکان در سال ۱۹۱۳. بلغارستان در سال ۱۹۱۳ شکست خورده بود و دولت و مردم بلغارستان عموماً احساس می کردند که صربستان زمین که به حق متعلق به بلغارستان بود را به سرقت برده است. در حالی که متفقین تنها می توانستند به بلغارستان امتیازهای سرزمینی کوچکی از طرف صربستان و یونان بی طرف ارائه دهند، وعده های قدرت های مرکز بسیار جذاب تر به نظر می رسید، زیرا آن ها پیشنهاد دادند که بیشتر اراضی مورد ادعای بلغارستان را به بلغارها واگذار کنند. پادشاه فردیناند پیمانی با آلمان امضا کرد و در ۲۱ سپتامبر ۱۹۱۵ بلغارستان شروع به بسیج برای جنگ کرد.
پس از پیروزی ارتش صربستان در نبرد کولوبارا در دسامبر ۱۹۱۴، جبهه صربستان تا اوایل پاییز ۱۹۱۵ آرام بود. تحت فرماندهی فیلد مارشال آگوست فون مکنسن، ارتش بالکان اتریش - مجارستان، ارتش یازدهم آلمان و ناوگان مستقر دررودخانه دانوب بزرگترین حمله علیه صربستان را در ۶ اکتبر ۱۹۱۵ آغاز کردند. علیرغم فداکاری شدید ارتش صربستان، ارتش بالکان اتریش - مجارستان، پس از عبور از رودخانه های ساوا و درینا و ارتش یازدهم آلمان پس از عبور از دانوب، بلگراد، اسمدروو، پوشارواچ و گولوباچ را اشغال کرد و در جنوب رودخانه های ساوا و دانوب، نیروهای صرب را مجبور به عقب نشینی به جنوب صربستان کرد. در ۱۵ اکتبر ۱۹۱۵، دو ارتش بلغاری به واحدهای صرب حمله کردند و تا ۲۲ اکتبر ۱۹۱۵ به دره رودخانه موراوا جنوبی در نزدیکی ورنج نفوذ کردند. نیروهای بلغاری کومانوو، شتیپ و اسکوپیه را اشغال کردند و از عقب نشینی ارتش صربستان تا مرز یونان و تسالونیکی جلوگیری کردند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر پی ترور ولیعهد اتریش - مجارستان توسط یک صرب بوسنیایی، اتریش - مجارستان در اوت ۱۹۱۴ به صربستان حمله کرده بود اما نتوانست بر مقاومت صربستان غلبه کند. پس از ورود امپراتوری عثمانی به جنگ در کنار نیروهای مرکزی ( نوامبر ۱۹۱۴ ) ، عامل تعیین کننده در بالکان، نگرش بلغارستان شد. بلغارستان یک موقعیت استراتژیک مهم در جبهه صربستان داشت و مداخله آن در هر یک از دو طرف متخاصم تعیین کننده بود. بلغارستان و صربستان در سی سال گذشته دوبار با یکدیگر جنگیده بودند: در جنگ صربستان و بلغارستان در سال ۱۸۸۵ و در جنگ دوم بالکان در سال ۱۹۱۳. بلغارستان در سال ۱۹۱۳ شکست خورده بود و دولت و مردم بلغارستان عموماً احساس می کردند که صربستان زمین که به حق متعلق به بلغارستان بود را به سرقت برده است. در حالی که متفقین تنها می توانستند به بلغارستان امتیازهای سرزمینی کوچکی از طرف صربستان و یونان بی طرف ارائه دهند، وعده های قدرت های مرکز بسیار جذاب تر به نظر می رسید، زیرا آن ها پیشنهاد دادند که بیشتر اراضی مورد ادعای بلغارستان را به بلغارها واگذار کنند. پادشاه فردیناند پیمانی با آلمان امضا کرد و در ۲۱ سپتامبر ۱۹۱۵ بلغارستان شروع به بسیج برای جنگ کرد.
پس از پیروزی ارتش صربستان در نبرد کولوبارا در دسامبر ۱۹۱۴، جبهه صربستان تا اوایل پاییز ۱۹۱۵ آرام بود. تحت فرماندهی فیلد مارشال آگوست فون مکنسن، ارتش بالکان اتریش - مجارستان، ارتش یازدهم آلمان و ناوگان مستقر دررودخانه دانوب بزرگترین حمله علیه صربستان را در ۶ اکتبر ۱۹۱۵ آغاز کردند. علیرغم فداکاری شدید ارتش صربستان، ارتش بالکان اتریش - مجارستان، پس از عبور از رودخانه های ساوا و درینا و ارتش یازدهم آلمان پس از عبور از دانوب، بلگراد، اسمدروو، پوشارواچ و گولوباچ را اشغال کرد و در جنوب رودخانه های ساوا و دانوب، نیروهای صرب را مجبور به عقب نشینی به جنوب صربستان کرد. در ۱۵ اکتبر ۱۹۱۵، دو ارتش بلغاری به واحدهای صرب حمله کردند و تا ۲۲ اکتبر ۱۹۱۵ به دره رودخانه موراوا جنوبی در نزدیکی ورنج نفوذ کردند. نیروهای بلغاری کومانوو، شتیپ و اسکوپیه را اشغال کردند و از عقب نشینی ارتش صربستان تا مرز یونان و تسالونیکی جلوگیری کردند.
wiki: جبهه مقدونیه