جبهه مردمی برای آزادی فلسطین ( به عربی: الجبهة الشعبیة لتحریر فلسطین ) سازمان چپ گرای سیاسی و نظامی فلسطینی است که در سال ۱۹۶۷ به رهبری جورج حبش با هدف آزادی فلسطین از سیطرهٔ اسرائیل از طریق مبارزات چریکی بنیان گذاری شد.
... [مشاهده متن کامل]
این گروه دومین گروه بزرگ در کنفدراسیون احزاب فلسطینی موسوم به سازمان آزادی بخش فلسطین ( ساف ) پس از فتح است و معمولاً مواضع سرسختی برای تحقق خواسته های ملی فلسطینیان اتخاذ کرده و با خط مشی میانه روانه فتح مخالف است. آن ها تا سال ۱۹۹۹ با پیمان های اسلو مخالف بودند، اما در این سال طی گفتگوهایی با رهبران ساف مذاکره با اسرائیل را پذیرفتند.
رهبری این سازمان را از ابتدای تأسیس تا سال ۲۰۰۰ جرج حبش بر عهده داشت. پس از استعفای حبش در این سال ابوعلی مصطفی جانشین او شد و پس از کشته شدن ابوعلی مصطفی ( مصطفی الزبری ) دبیرکل این سازمان در سال ۲۰۰۱ در حملهٔ موشکی اسرائیل، احمد سعدات جانشین او شد.
سعدات در سال ۲۰۰۸ توسط یک دادگاه نظامی اسرائیلی به اتهام رهبری یک «سازمان تروریستی غیرقانونی»، محاکمه و به ۳۰ سال حبس محکوم شد و هم اکنون در زندانی در اسرائیل به سر می برد.
مقر این حزب در شهر رام الله در کرانه باختری رود اردن است و شاخهٔ نظامی آن پس از ترور ابوعلی مصطفی به یاد او «گردان های ابوعلی مصطفی» نام گرفته است. این سازمان ۳ نماینده در مجلس قانون گذاری ۱۳۲ نفری فلسطین دارد.
نظریهٔ «جبهه مردمی برای آزادی فلسطین» مبارزهٔ ضد امپریالیستی در فلسطین است. آن ها سازمانی مارکسیست - لنینیست و ناسیونالیست هستند و به ایدهٔ جنگ طبقاتی باور دارند. دشمنان این سازمان که با آنان به مبارزه می پردازد؛ اسرائیل، امپریالیسم، صهیونیسم و سرمایه داران طبقه متمول اعراب هستند. این جنبش اسرائیل را کشوری فی الذاته امپریالیست می داند که از صهیونیسم جهانی مایه می گیرد.
دکتر جورج حبش ۲۴ ساله که تحصیلات خود در رشتهٔ پزشکی را در سال ۱۹۵۱ در دانشگاه آمریکایی بیروت به پایان رسانده بود، در سال ۱۹۵۲ در لبنان جنبش ملی گرای عرب ( به عربی: حرکة القومیین العرب ) یک سازمان ملی گرای پان عرب را بنیان گذاشت. این سازمان که شکست اعراب از اسرائیل را ناشی از برتری علمی اسرائیل و عقب ماندگی اعراب می دانست، شعبه های خود را در تعدادی از کشورهای عرب همچون لیبی، عربستان سعودی و کویت ( تحت سرپرستی بریتانیا ) تأسیس کرد. آن ها دیدگاهی سکولار و سوسیالیستی داشتند.
... [مشاهده متن کامل]
این گروه دومین گروه بزرگ در کنفدراسیون احزاب فلسطینی موسوم به سازمان آزادی بخش فلسطین ( ساف ) پس از فتح است و معمولاً مواضع سرسختی برای تحقق خواسته های ملی فلسطینیان اتخاذ کرده و با خط مشی میانه روانه فتح مخالف است. آن ها تا سال ۱۹۹۹ با پیمان های اسلو مخالف بودند، اما در این سال طی گفتگوهایی با رهبران ساف مذاکره با اسرائیل را پذیرفتند.
رهبری این سازمان را از ابتدای تأسیس تا سال ۲۰۰۰ جرج حبش بر عهده داشت. پس از استعفای حبش در این سال ابوعلی مصطفی جانشین او شد و پس از کشته شدن ابوعلی مصطفی ( مصطفی الزبری ) دبیرکل این سازمان در سال ۲۰۰۱ در حملهٔ موشکی اسرائیل، احمد سعدات جانشین او شد.
سعدات در سال ۲۰۰۸ توسط یک دادگاه نظامی اسرائیلی به اتهام رهبری یک «سازمان تروریستی غیرقانونی»، محاکمه و به ۳۰ سال حبس محکوم شد و هم اکنون در زندانی در اسرائیل به سر می برد.
مقر این حزب در شهر رام الله در کرانه باختری رود اردن است و شاخهٔ نظامی آن پس از ترور ابوعلی مصطفی به یاد او «گردان های ابوعلی مصطفی» نام گرفته است. این سازمان ۳ نماینده در مجلس قانون گذاری ۱۳۲ نفری فلسطین دارد.
نظریهٔ «جبهه مردمی برای آزادی فلسطین» مبارزهٔ ضد امپریالیستی در فلسطین است. آن ها سازمانی مارکسیست - لنینیست و ناسیونالیست هستند و به ایدهٔ جنگ طبقاتی باور دارند. دشمنان این سازمان که با آنان به مبارزه می پردازد؛ اسرائیل، امپریالیسم، صهیونیسم و سرمایه داران طبقه متمول اعراب هستند. این جنبش اسرائیل را کشوری فی الذاته امپریالیست می داند که از صهیونیسم جهانی مایه می گیرد.
دکتر جورج حبش ۲۴ ساله که تحصیلات خود در رشتهٔ پزشکی را در سال ۱۹۵۱ در دانشگاه آمریکایی بیروت به پایان رسانده بود، در سال ۱۹۵۲ در لبنان جنبش ملی گرای عرب ( به عربی: حرکة القومیین العرب ) یک سازمان ملی گرای پان عرب را بنیان گذاشت. این سازمان که شکست اعراب از اسرائیل را ناشی از برتری علمی اسرائیل و عقب ماندگی اعراب می دانست، شعبه های خود را در تعدادی از کشورهای عرب همچون لیبی، عربستان سعودی و کویت ( تحت سرپرستی بریتانیا ) تأسیس کرد. آن ها دیدگاهی سکولار و سوسیالیستی داشتند.
