جبل الطیر

لغت نامه دهخدا

جبل الطیر. [ ج َ ب َ لُطْ طَ ] ( اِخ ) کوهی است در صعیدآباد مصر نزدیک انصنا در شرق نیل. وجه تسمیه اش این است که گویند هر سال یک صنف مرغ سفیدرنگ بنام بوقیر از محل خود مهاجرت کرده در این کوه معتکف میشوند. در سطحه این کوه سوراخی است که هریکی از مرغها سرش را داخل آن کرده بیرون می آورد بعد خود را در نیل افکنده و شنا میکند و بعد از جائی که آمده است برمیگردد تا اینکه یکی از آنها سرش را داخل سوراخ کرده چیزی او را میگیرد و به اضطراب میافتد و همانطور آویزان در آن سوراخ میماند تا تلف شود و بزمین بیفتد بعد از این قضیه باقی مرغها برگشته بروند و تا سال دیگر پیدا نیستند. گویند هر سال که فراوانی باشد دو مرغ بطریق مذکور تلف میشود و اگر متوسط است یک مرغ و اگر سال قحطی باشد هیچ مرغی گرفتار نمیشود و این قصه بین اهالی معروف است. در بالای این کوه «کنیسةالکف » قراردارد و گویند که عیسی ( ع ) در آنجا اقامت داشته و اثر دست وی در آنجا وجود دارد. این قصه را بیشتر مردم مصر ذکر میکنند و بین آنها مشهور بوده و در کتب آنهانیز مسطور است. ( از معجم البلدان ) ( مراصد الاطلاع ).

جبل الطیر. [ ج َ ب َ لُطْ طَ ] ( اِخ ) نام چهار کوه است که در دو طرف جاده تنعیم در نزدیکی مکه قرار دارند و گویند همان چهار کوهی است که حضرت ابراهیم اجزای بدن چهار پرنده را بر فراز آنها نهاد و سپس چنانکه در قرآن آمده است آنها را فروخواند و اجزاء پرندگان بهم پیوست و به حالت نخستین برگشت. و در این کوهها علامتهائی از سنگ نصب شده است. ( از ترجمه سفرنامه ابن بطوطه ص 134 ).

فرهنگ فارسی

کوهی در مکه

پیشنهاد کاربران

بپرس