جَبّارْلی، جعفر (باکو ۱۸۹۹ـ همان جا ۱۹۳۴)
نمایش نامه نویس، شاعر آذربایجانی و بنیادگذار مکتب رئالیسم سوسیالیستی در نمایش نامه نویسی آذربایجان. در ۱۹۱۵ نوشتن شعر غنایی، طنز، داستان و نمایش نامه را آغاز کرد. در ۱۹۲۳ در رشتۀ تئاتر در باکو به تحصیل پرداخت و در ۱۹۲۴ به دانشکدۀ خاورشناسی دانشگاه دولتی آذربایجان راه یافت. در ۱۹۲۹ مدیر تئاتر دولتی آذربایجان و در ۱۹۳۴ عضو هیئت مدیرۀ اتحادیۀ نویسندگان اتحاد جماهیر شوروی شد. آزادی زنان، مسائل اجتماعی و مبارزات طبقاتی از مضامین آثار اوست. از آثارش: منظومۀ قلعۀ دختر؛ نمایش نامه های عروس آتش (اجرا در ۱۹۲۸)؛ گل های پژمرده (۱۹۱۷)؛ داستان فیروزه (۱۹۳۵). آثار وی به زبان های گوناگون ترجمه شده اند.
نمایش نامه نویس، شاعر آذربایجانی و بنیادگذار مکتب رئالیسم سوسیالیستی در نمایش نامه نویسی آذربایجان. در ۱۹۱۵ نوشتن شعر غنایی، طنز، داستان و نمایش نامه را آغاز کرد. در ۱۹۲۳ در رشتۀ تئاتر در باکو به تحصیل پرداخت و در ۱۹۲۴ به دانشکدۀ خاورشناسی دانشگاه دولتی آذربایجان راه یافت. در ۱۹۲۹ مدیر تئاتر دولتی آذربایجان و در ۱۹۳۴ عضو هیئت مدیرۀ اتحادیۀ نویسندگان اتحاد جماهیر شوروی شد. آزادی زنان، مسائل اجتماعی و مبارزات طبقاتی از مضامین آثار اوست. از آثارش: منظومۀ قلعۀ دختر؛ نمایش نامه های عروس آتش (اجرا در ۱۹۲۸)؛ گل های پژمرده (۱۹۱۷)؛ داستان فیروزه (۱۹۳۵). آثار وی به زبان های گوناگون ترجمه شده اند.