جبادارباشی

لغت نامه دهخدا

جبادارباشی. [ ج َب ْ با ] ( اِ مرکب ) صاحب منصب جباخانه ، فرمانده کارخانه اسلحه سازی در زمان صفویه. در سازمان اداری حکومت صفوی چنین آمده است : جبادارباشی نیز از خواجه سرایان بود و چلنگران و کارگران و پیکانگران و باروت سازان و آتشباران و کارگران مسگرخانه جزء ابوابجمعی او بودند. ( از سازمان اداری حکومت صفوی ص 126 ).

فرهنگ فارسی

صاحب منصب جبا خانه فرمانده کارخانه اسلحه سازی

فرهنگ عمید

در دورۀ صفوی تا قاجار، صاحب منصب جباخانه، رئیس جباخانه.

پیشنهاد کاربران

بپرس