جایگه ساختن

لغت نامه دهخدا

جایگه ساختن. [ گ َه ْ ت َ ] ( مص مرکب ) منزلت و مقام دادن. رتبه دادن :
بدو گفت اگر شاهرا درخورم
یکی نامور پاک خوالیگرم
چو بشنید ضحاک بنواختش
ز بهر خورش جایگه ساختش.
فردوسی.
فریدون بپرسید و بنواختشان
به اندازه بر جایگه ساختشان.
فردوسی.
درم داد و تشریف و بنواختش
بقدر هنر جایگه ساختش.
سعدی.
|| منزل دادن. مُقام دادن :
وزان پس بپرسید و بنواختش
یکی نامور جایگه ساختش.
فردوسی.

فرهنگ فارسی

منزلت و مقام دادن

پیشنهاد کاربران

بپرس